آشنایی با لیزر و بررسی دستگاههای لیزر در پزشکی
با مطالعات و تحقیقاتی که در سراسر دنیا بر روی لیزر تراپی انجام می‌شود کاربردهای درمانی این روش طیف وسیعی از ترمیم بافت و التیام زخم تا کاهش درد را در بر می‌گیرد . این امر بیانگر اهمیت طول موج ، دوز درمانی و فرکانس های انتخاب شده است .
طول موج‌های قرمز ( ۷۰۰- ۶۰۰ نانومتر ) و مادون قرمز (۷۰۰ نانومتر به بالا) نورهای اصلی در لیزر تراپی هستند . عمق نفوذ اشعه لیزر به بافت برای تحریک فیزیولوژیک سلول‌ها و بافت ، به طور موج اشعه بستگی دارد . تنها ۵ درصد شدت نور قرمز ، قابلیت نفوذ به بافت زیر جلدی داشته و بیشترآن در سطح جذب می‌شوند. بنابراین از نور قرمز بیشتر در سطح (مانند بیماری‌های پوستی و نظیر آن ) استفاده می‌شود . امنا در مورد لیزرهای مادون قرمز ۲۰ درصد شدت اشعه به بافت زیر جلدی می‌رسد و در نتیجه در درمان مفاصل ، عضلات ، کاهش درد و… کاربرد دارد .
کاربردهای لیزر درمانی
اشعه لیزر پس از تابش و رسیدن به سطح داخل سلول دارای اثراتی است . از جمله تنظیم و متعادل ساختن :
– متابولیسم سلولی
– تولید کلاژن
– حرکت و دگرانولاسیون ماست‌سل‌ها
– حرکت و فعالیت ماکروفاژها
– ساخت فیبروبلاست ها (از جمله باز جذب فیبرین )
– پروتئین سازی
– تولید ADP-ATP
– تغییر نفوذ پذیری و پتانسیل غشای سلولی و تحریک پمپ سدیم / پتاسیم و در نهایت برداشت بیشتر کلسیم
– وازودیلاتاسیون ( خون غنی از اکسیژن )
– آنژیوژنز ( بهبود تغذیه بافتی )
– پاسخ‌های سیستمیک
– افزایش سیر کولاسیون اکسیژن و بهبود مصرف گلوکز
– ساخت DNA (از طریق تحریک فیتوهماگلوتینین )
– تحریک فاگوسیتوز
– تغییر سطوح مدیاتورها ( هیستامین و پروستاگلاندین‌ها ) یا اندروفین ها
– آزاد سازی اندروفین‌ها
– افزایش متابولیسم سراتونین ( در کاهش درد )
دیدگاهی بنویسید