استان اصفهان
مقدمه:
استان اصفهان با مساحتی حدود ۱۰۵٬۹۳۷ کیلومتر مربع بین ۳۰ درجه و ۴۳ دقیقه تا ۳۴ درجه و ۲۷ دقیقه عرض شمالی خط استوا و ۴۹ درجه و ۳۶ دقیقه تا ۵۵ درجه و۳۱ دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ قرار دارد. این استان که در مرکز ایران واقع شده است از شمال به استان‌های مرکزی , قم و سمنان ؛ ازجنوب به استان‌های فارس و کهگیلویه و بویراحمد ؛ از شرق به استان‌های لرستان و چهارمحال و بختیاری محدود است. برخی شناسه‌های استان برپایه آخرین تقسیمات کشوری:
• مساحت استان: ۱۰۷٬۰۲۷ کیلومتر مربّع
• جمعیت استان: ۳٬۹۲۳٬۲۵۵ نفر
• شمار شهرستانها :۱۸
• شمار بخش‌ها :۳۸
• شمار شهرها: ۶۷
• شمار دهستانها: ۱۱۷
• شمار آبادیهای دارای سکنه: ۲٬۴۷۰
• درصد باسوادی: ۷/۸۴ درصد
• نام مرکز استان: شهر اصفهان
• باشندگان (جمعیّت) مرکز استان: ۲٬۵۴۰٬۰۰۰
جغرافیای تاریخی استان
در روزگاران پیش , منطقه و شهر اصفهان نقش پلی را داشت که قسمت‌های کم ارتفاع شرق فلات ایران را با سرزمین‌های کوهستانی غرب مرتبط می‌ساخت و برای اطراق سرمازدگان کوهستان غرب و گرمازدگان و خستگان هوای خشک شرق , محل مناسب و مطلوبی بود .در غرب استان ودر کوهستانهای فریدن آثار جادّه‌ای باستانی وجود دارد که شاید بیانگر واقعیت فوق باشد. از اصفهان پیش از اسلام، یعنی دوره حکومت مادها و دوره شاهنشاهی هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان آگاهی زیادی در دست نیست و از آن دوره‌ها , آثار درخوری بر جای نمانده است. آنچه مسلم است , استقرار جلگه اصفهان درمیان بیابان‌ها و کوه‌های خشک مرکزی ایران از یک طرف و اهمیت و موقعیت ارتباطی ویژه آن در مرکز فلات پهناور ایران از طرف دیگر , تاریخ و پیشینه آن را به پیشینه کشور ایران مرتبط کرده است. پیش از برپایی پادشاهی مادها , اصفهان مرز شرقی ممالکی بوده است که بابلی‌ها از آن اطلاع داشته‌اند و به احتمال قوی جزو ناحیه (انزان) یا (انشان) بوده است .
دیدگاهی بنویسید