رابطه بین شیوه های تأمین مالی و درصد تغییرات هزینه سرمایه

هدف اصلی مقاله, بررسی این موضوع است که آیا بین شیوه‌های تأمین مالی و درصد تغییرات هزینه‌ سرمایه رابطه معناداری وجود دارد یا خیر. در راستای این هدف به تعریف مفاهیم هزینه‌ سرمایه, میانگین موزون هزینه سرمایه,اقلام تشکیل دهنده‌ میانگین موزون هزینه‌ سرمایه, آماره‌ آزمون t , آماره‌‌ آزمون f و ضریب همبستگی پرداخته و به تبع آن نحوه‌ محاسبات هر یک توضیح داده می‌شود.

چکیده ای از مندرجات

یکی از مهمترین روشهای افزایش ارزش کلی یک شرکت انتخاب بهترین راه کارها برای سرمایه گذاری وجوه وتشکیل مناسب ترین ساختار سرمایه می باشد.

تامین مالی به اشکال مختلف صــورت می گیرد که عبارتنـــد از: اســتقراض, صدور سهام و انباشته کردن سود شرکت. انتخاب بهترین گزینه تامین مالی حتما باید با مدنظر گرفتن مخارج تامین مالی صورت گیرد که در ادبیات مالی از آن تحت عنوان هزینه سرمایه یاد می شود (فاوفرنچ ,۱۹۹۹). وجوهی که به وسیله شرکت کسب می شود باید در جهت یک سرمایه گــذاری بالقوه, بازده کافی برای تامین کننـدگان این وجوه ایجاد کند. بازده مورد انتظار تامین کنندگان منابع مالی یکسان نمی باشد. درجایی که بستانکاران شرکت به دنبال یک نرخ بهره ثابت و مطمئن هستند, سهامداران پذیرفته اند بازدهی که آنها از شرکت دریافت می کنند بسته به نحوه عمل شرکت متفاوت می باشد(همپتون ,۱۹۹۰).همچنین انتظارات سرمایه گذاران بــسته به شرایط سیاسی,اقتصــادی, بازده جاری بازار, ریسک بازار, کیفیــت و نحوه مدیریت و تعداد دیگری از فاکتورها تغییر می کند.

انتظارات و سلیقه های تامین کنندگان مختلف وجوه نقد باید توسط شرکت شناسایی شود که بتواند به نحو مطلوبی هزینه سرمایه خود را مدیریت کند (کاون ,۱۹۷۶). در واقع هزینه سرمایه عبارت است از حداقل نرخ بازدهی که واحد اقتصادی باید به دست آورد تا بازده مورد انتظار سرمایه گذاران تامین شود.

اگر نرخ بازده سرمایه گذاران یک شرکت از هزینه سرمایه اش بیشتر باشد و این افزایش بازده بدون بالا رفتن درجه ریسک صورت گرفته باشد, نتیجه این خواهد بود که ثروت سهامداران افزایش خواهد یافت (مایرز ,۱۹۸۱). به عبارت دیگر اگر شرکت هزینه سرمایه یا نرخ مورد انتظار سرمایه گذاران را برآورده نسازد, قیمت اوراق بهادار شرکت کاهش خواهد یافت. باتوجه به مطالب بالا, درادامه مقاله این هدف دنــبال می شود که آیا شیوه های تامین مالی منجر به تغییر در نرخ هزینه سرمایــه شرکتها گردیــده است و در صورتی که منجر به تغــییر گردیده است, ارتباط خطی و سهم هر یک از این شیوه ها در رابطه با هزینه سرمایه چگونه است.

نتایج به دست آمده حاکی از این است که در اکثر موارد بین شیوه‌های تأمین مالی و درصد تغییرات هزینه‌ سرمایه رابطه خطی وجود دارد ولی معنادار بودن این رابطه بسته به نوع شیوه‌ تأمین مالی و سال مورد رسیدگی متفاوت می‌باشد.